Wij waren op vakantie toen we de advertenie van Dakota (nu heet hij Timo) op internet zagen. Een lieve, vrolijke kater maar met een ernstige hartruis. Vanwege zijn hartruis was zijn toekomst erg onzeker en daar moet je als baasje wel mee om kunnen gaan.

Een jaar eerder hebben wij Daantje al geadopteerd (zie haar verhaal elders op deze site) en we dachten dat zij goede maatjes zouden worden. En dat zijn ze inmiddels ook! Samen spelen, eten en kopjes geven... Zo mooi om te zien.

Toen we terug kwamen van vakantie zijn we gelijk naar het asiel gegaan om Dakota (Timo) op te halen. Vanaf het eerste moment dat Timo bij ons was heeft hij zich thuis gevoeld. Hij ligt heerlijk op de bank te slapen, maakt graag gebruik van zijn zelf uitgekozen krabpalen (stoel, behang, vloerbedekking enz.), speelt met zijn speeltjes en ravot in zijn kattenspeeltunnel.

Wij zijn ons er van bewust dat hij mogelijk maar kort bij ons kan zijn en daarom proberen we zijn leveren extra leuk te maken door hem veel aandacht te geven en goed voor hem te zorgen.

Kort geleden ben ik met hem bij de dierenarts geweest om nog eens goed naar zijn hartruis te laten kijken. Volgens de dierenarts maakt hij het goed en red hij het op dit moment nog prima zonder medicijnen. Ik ga op advies van de dierenarts begin volgend jaar een echo laten maken van zijn hart om te kijken hoe de situatie er dan voor staat. Hopelijk mag hij nog lang bij ons zijn want hij is echt ons maatje geworden. Waar wij gaan, gaat hij ook. Als ik uit mijn werk thuis kom, springt hij tegen me op van blijheid en komt hij daarna lekker bij me liggen.

Lieve Timo, we zijn blij dat je bij ons bent komen wonen!