Nina en Sacha
Succesvol geplaatst op 22 maart 2019
Herplaatst, door rare afsnijding van de foto (wat jammer):
In de zomer van 2014 overleed onze poes Farah op de mooie leeftijd van ruim 18 jaar. Na haar overlijden voelde het huis leeg en we wilden graag weer 2 poezen om ons leven mee te delen.
Wij woonden destijds nog om de hoek van een kleinschalig dierenasiel, genaamd Stichting Dierenleed, Dierenasiel Amsterdam Noord/Oostzaan.
Tijdens bezoek aan de kennels viel ons oog al snel op 2 iets oudere kittens die op een plank ik een hoekje zaten weg gedoken en dicht tegen elkaar aan, als 2 kleine bange muisjes.
Het bleek om een stel zusjes te gaan van amper een half jaar oud, die bij een junk in beslag waren genomen en behoorlijk getraumatiseerd waren.
Ondanks nog een paar hele lieve andere poezen in het asiel, was ons hart meteen verkocht aan deze 2 beschadigde schatjes en we besloten het erop te wagen.
Doordat we ook al behoorlijk veel ervaring hadden met katten, mochten we van het asiel ze gelukkig ook hebben.
Toen ze uiteindelijk mee mochten naar huis, was Nina (zonder witte snuit) al snel haar leed vergeten en liet blijken heel blij te zijn, met haar nieuwe huis, de tuin en bovenal het nieuwe personeel. Sacha had een lange weg te gaan en bleef wekenlang alleen maar in een stoel onder de eettafel liggen.
Na heel veel geduld, rust en liefde, is ook Sacha overstag gegaan en met stappen ging het steeds beter en won ze meer vertrouwen in zichzelf en in ons.
Nu na 4,5 jaar bij ons, zijn we verhuist naar een vrijstaande woning met grote tuin op het platteland van Noord-Holland, waar de dames zich helemaal uit kunnen leven en dolgelukkig zijn met het grote huis en tuin.
Op de foto waren de meiden officieel 1 jaar oud en die is dus nog genomen in de oude tuin in Amsterdam.
We zijn dolgelukkig met onze keus destijds en de meiden ook en we hopen nog vele jaren van elkaar te mogen genieten.
Lees de volledige tekst
In de zomer van 2014 overleed onze poes Farah op de mooie leeftijd van ruim 18 jaar. Na haar overlijden voelde het huis leeg en we wilden graag weer 2 poezen om ons leven mee te delen.
Wij woonden destijds nog om de hoek van een kleinschalig dierenasiel, genaamd Stichting Dierenleed, Dierenasiel Amsterdam Noord/Oostzaan.
Tijdens bezoek aan de kennels viel ons oog al snel op 2 iets oudere kittens die op een plank ik een hoekje zaten weg gedoken en dicht tegen elkaar aan, als 2 kleine bange muisjes.
Het bleek om een stel zusjes te gaan van amper een half jaar oud, die bij een junk in beslag waren genomen en behoorlijk getraumatiseerd waren.
Ondanks nog een paar hele lieve andere poezen in het asiel, was ons hart meteen verkocht aan deze 2 beschadigde schatjes en we besloten het erop te wagen.
Doordat we ook al behoorlijk veel ervaring hadden met katten, mochten we van het asiel ze gelukkig ook hebben.
Toen ze uiteindelijk mee mochten naar huis, was Nina (zonder witte snuit) al snel haar leed vergeten en liet blijken heel blij te zijn, met haar nieuwe huis, de tuin en bovenal het nieuwe personeel. Sacha had een lange weg te gaan en bleef wekenlang alleen maar in een stoel onder de eettafel liggen.
Na heel veel geduld, rust en liefde, is ook Sacha overstag gegaan en met stappen ging het steeds beter en won ze meer vertrouwen in zichzelf en in ons.
Nu na 4,5 jaar bij ons, zijn we verhuist naar een vrijstaande woning met grote tuin op het platteland van Noord-Holland, waar de dames zich helemaal uit kunnen leven en dolgelukkig zijn met het grote huis en tuin.
Op de foto waren de meiden officieel 1 jaar oud en die is dus nog genomen in de oude tuin in Amsterdam.
We zijn dolgelukkig met onze keus destijds en de meiden ook en we hopen nog vele jaren van elkaar te mogen genieten.