Helena (dwerg konijn dame) haar lieve mannetje Vince kwam te overlijden en ze was na 2 maanden klaar voor een nieuwe liefde. Ze ging speeddaten bij Het Knaaghof. Lexus, Hippy en Robbie.
Een was er perfect... Een ging totaal niet... En een... Was het net niet of toch wel?
Nu zat Robbie (een rood bruinig witte Hollander of zoiets) er al een tijd. Een moeilijk mannetje. Snel gestressed veel grommen en uithalen... Geen gemakkelijke. Maar toch was Helena nieuwsgierig en Robbie ook. Ik besloot niet voor de perfecte match te gaan...maar wilde Robbie toch proberen. Ik had wel vaker een moeilijk konijn gehad in de 20 jaar dat ik ze heb. Dus Robbie ging mee naar huis.
In het begin lukte het totaal niet. Ik kon wel janken... Veilige neutrale zones en kennismaken... Het lukte niet. Op een gegeven moment ben ik ze samen los gaan laten in de gang. En de ruimte was groot genoeg... Robbie was zo een gekwelde ziel en bang voor alles. De katten... De geluiden buiten... De cavia's... Arme jongen. Hij wilde schuilen... maar hij was al bang voor zijn eigen spiegelbeeld.
Alles loopt hier in de huis los... De katten... de cavia's de konijnen... Dus hij moest gewoon leren dat dit een veilig huis voor hem zou zijn en dat niemand hem kwaad deed. Op een gegeven moment kwam er een vonk tussen die 2...ik heb ze een kamer laten delen met een hekje ertussen maar met 2 dagen heb ik met goed geluk ze bij elkaar gelaten. En hij bleef haar volgen...maar ook steeds weer bang zijn en een intiem moment kwam er maar niet.
Op een dag liepen ze samen door het huis. Robbie komt de kat tegen. Hij schrikt zo hard en vluchtte Helena haar kant op! Tegen haar aan... Heel dicht tegen haar aan zelfs. Bingo! Vertrouwen was er. Daarna volgde er weer spannende dagen. Wie gaat de baas worden...wie gaat wie zijn of haar kopje likken. Wie bied zich aan als onderdanig? Iemand moest gaan buigen en Robbie deed het als eerste. Helena liet hem de baas zijn... Of toch niet? Want toen was zei het... En de komende dagen ging het om en om. Kopje onder de ander zijn of haar kin. Het ging gelijk op? Geweldig...
En nu bijna een jaar verder is dat nog steeds zo. Om en om... Robbie is nog steeds een bange poepert. En gromt maar het is net alsof hij niet weet waarom hij dit doet. Ach... wie weet wat er in dat lieve hoofdje omgaat. Hij kan toch genieten van een kroel en vooral van zijn lieve dame Helena. Nog nooit heb ik zo een hecht paar meegemaakt. Iedere dag geniet ik van ze en Robbie is een scheetje. Je moet alleen weten hoe je moet hem om moet gaan als mens zijnde. Maar laat Robbie gewoon Robbie zijn... Geen knuffelkonijn, maar wel de liefde van Helena haar leven.