Wij adopteerden Ugli (ja, echt, zo heet ze, met een \'I\') inmiddels al een aantal jaren geleden uit het dierenasiel in Winschoten. Ze was gevonden als zwerfkat met kittens en had toen al haar \'lelijke\' oog. Omdat Ugli al vrij lang zat, hebben we haar meegenomen.

Het eerste jaar was een drama. Ze was overal bang voor: schoenen, de wasmand, mijn vader, de andere kat, handen, keukenspullen, etc, etc. Daarna nam ze mij plots in vertrouwen omdat ik vaak als enige thuiswas.

Inmiddels is Ugli een echte schootkat en mijn trouwe viervoeter. Heb nog nooit zo\'n sterke band met een kat gehad. Ze wacht me op als ik van school kom, gaat voor mijn kamerdeur zitten miauwen als ik niet thuisben, vind alles wat ik doe prima, loopt overal achter me aan en wil alleen maar bij me zijn. Soulmate (?).



Ugli is van een \'spion\' in een echte \'assistent\' veranderd! Ben enorm dankbaar dat ik Ugli in mijn leven mag hebben. Wat een geweldige kat.

Wees dus niet bang om een dier te adopteren die op het eerste gezicht misschien niet \'ideaal\' lijkt. Ugli was dat eerst ook niet, maar het was het allemaal waard!