Nu alweer 3jr geleden heb ik Gaston opgehaald in Winschoten. Al vanaf het eerste moment was die klikt er! In het asiel hij was niet bij me weg te slaan, bleef maar kopjes geven, achter me aan rennen en miauwen als hij me een verblijf verder zag binnenstappen. Helaas moest ik geduld hebben want hij was al gereserveerd door een ander. Alles is gelukkig goed gekomen en meneer de knuffelkont heeft een geweldig plekje gekregen bij me. Elke keer als ik hem weer adelijk op zn krabpaal zie liggen moet ik lachen en word ik meer en meer gek van hem. Iedereen is dol op hem en vind hem prachtig met zn mooie vachtje (kruising met Abessijn)