Toen mijn rode kater Bas was overleden was Floris zo alleen. Daarom kwam Flora, die al snel Pientje ging heten. In het begin was ze angstig als ik heen en weer liep, wat ik nogal veel doe. Op de arm wilde ze ook niet en borstelen vond ze ook eng. Nu, een paar maanden later is ze stukken rustiger. Ik kan haar oppakken, ze schrikt niet meer als ik plotseling een andere kant op loop en blijft rustig zitten. Ze is heel speels geworden en heel erg lief is ze ook. Vaak moet ik om haar lachen als ze weer door de kamer galoppeert. Ze is een aanwinst!