Hoi lieve mensen, Plamka hier. Aparte naam heb ik hé, die heb ik gekregen toen ik nog in Polen woonde. Vlekje betekend het, dat is dan wel weer toepasselijk bij mij.

Oorspronkelijk woonde ik dus in Polen, ik dacht dat ik alles goed voor elkaar had, tot ik naar het asiel gebracht werd, waarom ik weet het niet. 1 ½ jaar heb ik daar door gebracht voor ik de grote reis naar Nederland mocht maken. Weer naar een eigen huis, helemaal blij was ik maar helaas is het avontuur nu hier geëindigd, weer in een asiel, dat was niet de bedoeling. Ik wil zo graag mijn eigen huisje vinden, waar ik verder oud mag worden en niet meer weg hoef.

Met mijn 11 lentes jong behoor ik tot de seniorengroep maar vergis je niet hoor, ik heb nog genoeg energie. Wandelen ben ik gek op en kan met gemak een uur heerlijk buiten rond struinen. Honden aan de riem vind ik maar raar, daar moet ik dan ook even tegen blaffen, als ik eenmaal kennis heb gemaakt dan vind ik het wel prima. Los lopen is niet voor mij weg gelegd, ik ga dan heerlijk mijn eigen gang en vergeet dat er nog een mens bij mij hoort, op wie ik moet letten. Maar geen probleem want een lange lijn mee en ik ben net zo tevreden.

Had ik al verteld dat ik gek ben op eten, ik kan er geen genoeg van krijgen. Die stofzuiger, die kan wel bij het grofvuil want ik zorg dat alle kruimels worden weggewerkt. Daarnaast vind ik die stofzuigers maar vreemden dingen, hoe hard ik ook blaf, ze gaan niet weg. Maar goed eten dus. Ik ben enorm leergierig en helemaal als ik weet dat er iets te snacken valt te halen. Ondanks dat ik niet veel tanden meer heb, geniet ik van kluifjes. Oké niet elk kluifje lukt nog maar er is gelukkig nog genoeg keus voor mij.

Zoals ik al zei behoor ik bij de seniorenclub en ondanks dat ik nog genoeg energie heb, hou ik stiekem ook wel van lekker luieren en knuffelen. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het nog spannend vind om hier te wonen, soms weet ik mij daardoor niet zo goed te uiten en gedraag ik mij onzeker. Ik vind het bijvoorbeeld niet zo fijn als iemand aan mijn mandje zit, dat is mijn eigen veilige plekje. Ik volg je graag door het huis om zeker te weten dat je er nog bent. Maar moet je toch even weg, dan bewaak ik het fort.

Ik zoek een wat rustiger huis met volwassen mensen, kinderen vind ik maar te druk. Katten is ook niet zo een goed idee, hier jaag ik graag achter aan maar ik begrijp dat dit niet helemaal de bedoeling is. Een andere hond in huis zou ik wel gezellig vinden, niet zo een jong drukke stuiterbal hoor maar een hond die net als mij zijn eigen ding doet. En wie weet kan ik nog wat leren van die andere hond over het leven hier in Nederland. Het is geen vereiste hoor maar zeker een goede optie.

Hopelijk heeft iemand dat mooie gouden mandje voor mij waar ik oud mag worden!

Bent u bij het lezen van mijn verhaal enthousiast geworden? Mail dan snel naar sdo@dierenbescherming.nl. Wij ontvangen graag u motivatie, denk hierbij aan woon- werk situatie, gezinssamenstelling en uiteraard u telefoonnummer. En wie weet zie ik u snel!